فلوکستین
نام دارو: فلوکستین
ﻧﺎم ژﻧﺮﯾﮏ: فلوکستین
ﻃﺒﻘﻪ داروﯾﯽ: داروهای مهارکننده انتخابی باز جذب سروتونین
ﺷﮑﻞ دارو: کپسول 10 میلی‌گرم و 20 میلی‌گرم
ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت دارو: فلوکستین
مکانیسم عمل: این دارو با مهار اختصاصی برداشت مجدد سروتونین توسط غشای سلول عصبی پیش سیناپسی که منجر به افزایش غلظت سیناپسی آن در سیستم عصبی مرکزی می‌شود
موارد مصرف: داروی ضدافسردگی
مصرف در بارداری و شیردهی:
بارداری: مطالعات کافی و به خوبی کنترل‌شده در زنان باردار انجام نشده است. مصرف این دارو باید با نظر پزشک متخصص و با احتیاط انجام گیرد.
شیردهی: این دارو وارد شیر مادر می‌شود و ممکن است باعث بروز عوارض ناخواسته مانند استفراغ، مدفوع آبکی، گریه و اختلالات خواب در کودک شیرخوار گردد، بنابراین مصرف دارو در دوران شیردهی توصیه نمی‌گردد.
درخصوص نحوه صحیح مصرف دارو به این نکات توجه کنید:
۱- دارو را فقط براساس دستور پزشک مصرف نمایید. از مصرف مقادیر بیشتر، مکرر و به مدت طولانی‌تر از دستور پزشک خودداری کنید.
۲- در صورت بروز تحریکات معده‌ای، دارو را همراه با غذا مصرف نمایید.
۳- اگر این دارو را برای افسردگی مصرف می‌نمایید، علایم بهبودی ممکن است ۴ هفته یا بیشتر پس از شروع مصرف دارو ظاهر شود. همچنین به منظور جلوگیری از عود بیماری ممکن است مصرف دارو به مدت ۶ ماه یا بیشتر ضروری باشد. اگر این دارو را برای وسواس مصرف می‌نمایید، علایم بهبودی ممکن است ۵ هفته یا بیشتر پس از شروع مصرف دارو ظاهر شود. در طی این مدت پیشرفت درمان باید توسط پزشک معالج کنترل گردد.
۴- اگر این دارو را برای پرخوری عصبی مصرف می‌نمایید، علایم بهبودی ممکن است یک هفته پس از شروع مصرف دارو ظاهر شود. اگر چه جهت بهبودی کامل ممکن است به ۴ هفته یا بیشتر وقت نیاز باشد.پ
۵- در صورت فراموش نمودن مصرف یک نوبت از دارو، آن نوبت را مصرف ننموده و برنامه عادی خود را ادامه دهید. از دو برابر کردن مقدار دارو خودداری کنید.
تداخل‌های دارویی:
قبل از مصرف این دارو، چنانچه از داروهای زیر استفاده می نمایید پزشک خود را مطلع سازید:
آلپرازولام و دیازپام – در مصرف همزمان با فلوکستین، مقدار آلپرازولام و دیازپام در خون ممکن است افزایش یابد که در مورد آلپرازولام باعث ازدیاد اثرات آن می‌گردد.
داروهای ضد انعقاد و گلیکوزیدهای دیژیتال – مقدار این داروها یا فلوکستین در خون ممکن است افزایش یابد که احتمال بروز عوارض ناخواسته را زیاد می‌نماید. مقدار این داروها یا فلوکستین ممکن است توسط پزشک تغییر یابد.
آستمیزول – مقدار آستمیزول در خون ممکن است افزایش یابد که منجر به تغییر مهم در ریتم ضربان قلب می‌گردد. مصرف توام این داروها توصیه نمی‌گردد.
سوماتریپتان، ترامادول و تریپتوفان – مصرف همزمان این داروها با فلوکستین یا در طی ۵ هفته از قطع مصرف فلوکستین ممکن است احتمال بروز یک عارضه ناخواسته نادر ولیکن بسیار وخیم به نام سندروم سروتونین را افزایش دهد. این سندروم ممکن است باعث اغتشاش شعور، اسهال، تب، عدم تمرکز، بیقراری، افزایش تعریق، هیجان غیر قابل کنترل در گفتار یا کردار، لرزش یا تکان خوردن و انقباض گردد، در صورت مشاهده این علایم، سریعا با پزشک خود تماس بگیرید. مصرف همزمان ترامادول با فلوکستین احتمال حملات تشنجی را زیاد می نماید. همچنین مصرف همزمان تریپتوفان با فلوکستین ممکن است منجر به افزایش آشفتگی با بیقراری و اختلالات گوارشی گردد.
مکلوبماید – خطر بروز عوارض ناخواسته شامل سندروم سروتونین افزایش می‌یابد. مصرف همزمان مکلوبماید با فلوکستین توصیه نمی‌گردد. فاصله بین توقف درمان با مکلوبماید و شروع درمان با فلوکستین ۷ روز پیشنهاد می‌شود، در حالیکه فاصله بین توقف درمان با فلوکستین و شروع درمان با مکلوبماید ۵ هفته توصیه می گردد.
داروهای مهار کننده منو آمین اکسیداز (فورازولیدون، پروکاربازین و سلجبلین) – مصرف همزمان فلوکستین با داروهای مهار کننده منو آمین اکسیداز و یا در طی ۱۴ روز از قطع مصرف یک داروی منوآمین اکسیداز به دلیل احتمال تداخل دارویی ممنوع است. بین قطع مصرف فلوکستین و شروع درمان با یک داروی منوآمین اکسیداز باید حداقل ۵ هفته فاصله باشد. فنی توئین، داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای ( آمی تریپتیلین، آموکساپین، کلومیپرامین، دزیپرامین، دکسپین، ایمی پرامین، نورتریپتیلین، پروتریپتیلین و تریمیپرامین)
مقدار این داروها در خون ممکن است افزایش یابد که احتمال بروز عوارض ناخواسته را زیاد می نماید. مقدار این داروها ممکن است توسط پزشک تغییر یابد. ماپروتیلین و ترازودون – در مصرف همزمان با فلوکستین، مقدار این داروها در خون ممکن است دو برابر شود.
موارد احتیاط:
۱- در طول مصرف دارو به منظور بررسی پیشرفت درمان، تغییر احتمالی در مقدار مصرف دارو و کمک به کاهش عوارض ناخواسته، به طور منظم به پزشک خود مراجعه نمایید.
۲- در صورت بروز بثورات جلدی یا کهیر، مصرف دارو را قطع نموده و سریعا با پزشک خود تماس بگیرید.
۳- مصرف فلوکستین در بعضی افراد ممکن است باعث آشفتگی، تحریک پذیری یا رفتارهای غیر عادی دیگر گردد. این دارو در بعضی اشخاص ممکن است باعث بروز تفکرات و تمایلات به خودکشی و یا افسردگی بیشتر شود. در صورت مشاهده هر یک از این عوارض ناخواسته بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.
۴- از قطع مصرف ناگهانی فلوکستین خودداری نمایید. در صورت دستور پزشک مبنی بر قطع مصرف این دارو به منظور کاهش علایمی نظیر آشفتگی، اشکالات تنفسی، درد قفسه سینه، اغتشاش شعور، اسهال، گیجی یا منگی، تندی ضربان قلب، سردرد، افزایش تعریق، درد عضلانی، تهوع، بیقراری، آبریزش بینی، اشکال در به خواب رفتن، لرزش یا تکان خوردن، خستگی یا ضعف غیر عادی، تغییرات بینایی و استفراغ، مصرف دارو باید به تدریج کاهش یابد.
۵- از مصرف فلوکستین طی ۲ هفته از قطع مصرف یک داروی مهار کننده منو آمین اکسیداز ( ایزوکربوکسازید، فنلزین، پروکاربازین، سلجیلین و ترانیل سیپرومین) خودداری نمایید. همچنین مصرف یک داروی مهار کننده منوآمین اکسیداز باید حداقل ۵ هفته از قطع مصرف فلوکستین فاصله داشته باشد. در غیر این صورت از یاد بیش از حد فشار خون یا تشنج ممکن است بروز نماید.
۶- از مصرف تیوریدازین همزمان با فلوکستین یا کمتر از ۵ هفته از قطع مصرف فلوکستین خودداری نمایید. مصرف همزمان این داروها می تواند باعث بروز بیماری‌های قلبی جدی گردد.
۷- از مصرف همزمان نوشابه‌های حاوی الکل با این دارو خودداری نمایید.
۸- در بیماران مبتلا به دیابت، این دارو ممکن است در میزان قند خون تأثیر بگذارد. در صورت مشاهده تغییر در نتایج آزمون‌های قند خون یا ادرار و یا وجود هر سوال دیگر پزشک خود را مطلع سازید.
۹- این دارو ممکن است باعث بروز خواب آلودگی، اختلال فکر و یا ضعف کنترل عضلانی گردد. لذا ضمن درمان از رانندگی و کار با وسایلی که نیاز به هوشیاری کامل دارد، خودداری نمایید.
موارد منع مصرف:
۱- سابقه حساسیت به فلوکستین و یا هر یک از اجزاء تشکیل دهنده این دارو
۲- مصرف همزمان در بیماران تحت درمان با یک داروی مهار کننده منو آمین اکسیداز و یا در طی ۱۴ روز از قطع مصرف یک داروی منو آمین اکسیداز، از قطع مصرف فلوکستین و شروع درمان با یک داروی منوآمین اکسیداز باید حداقل ۵ هفته فاصله در نظر گرفته شود.
۳- مصرف همزمان تیوریدازین با این دارو و یا در طی حداقل ۵ هفته پس از قطع مصرف فلوکستین
۴- مصرف همزمان با پیموزاید.