بیماری های غیرواگیر

بیماریهای غیرواگیر:

بیماریهای غیرواگیر اصلی ترین عوامل مرگ و میر و ناتوانی در جهان به حساب می آیند و مسئول بیش از 53% از بار بیماریهای در جهان هستند.

چهار بیماری اصلی عبارتند از انواع بیماریهای قلبی و عروقی ، سرطانها ، دیابت و بیماریهای مزمن تنفسی که با کنترل چهار عامل خطر اصلی از جمله تغذیه نامناسب ، کم تحرکی، مصرف دخانیات و الکل قابل پیشگیری و کنترل می باشند. برآورد شده است که بیماری های غیرواگیر سالانه 35 میلیون مرگ یعنی حدود 60 درصد از کل مرگ های جهان را باعث می شود . حدود 80 درصد این مرگ ها در کشورهای در حال توسعه اتفاق می افتد که این امر ضرورت توجه بیش از پیش به مقوله بیماریهای غیرواگیر در کشورهای در حال توسعه و بویژه کشور مار را دو چندان می کند.

کلیدی ترین توصیه سازمان جهانی بهداشت برای پیشگیری و کنترل بیماریهای غیرواگیر ادغام آنها در نظام مراقبت های اولیه بهداشتی (PHC) می باشد و برای موفقیت در این مسیر توصیه می نماید که نظام مراقبت های اولیه بهداشتی به سمت بیماریهای غیرواگیر جهت داده شده و به نحو شایسته ای تقویت شود.

توصیه های این سازمان در چهار حیطه حاکمیت (Governance )، کاهش مواجهه با عوامل خطر بیماریهای غیرواگیر (Reduce exposure to riskfactor for NCD) ، توانمندسازی سیستم بهداشتی برای پاسخگویی( Enable health system to respond)  و نهایتا" دیده بانی منظم روند اپیدمیولوژیک  این بیماریها (measure results) را از راهبردهای اساسی دست یافتن به اهداف پیشگیری و کنترل بیماریهای غیرواگیر دانسته و برای هر کدام اقدامات عملی را پیشنهاد می کند.